Leven: Ontspannen

De zon schijnt, het is bijna windstil en ik zit binnen te typen aan dit verslag. Ik moet wel niet sporen! Om me heen staan stapels dozen, kisten, boeken, administratie en allerlei knutselwerkjes en tekeningen van mijn kinderen, sommige van werkelijk jàren terug...

De komende twee maanden ben ik mijn woning van boven tot onder aan het opruimen, herindelen en opleuken. Het werd werkelijk hoog tijd, want de kinderen durfden de laatste tijd nauwelijks nog vriendjes uit te nodigen en dat ging me toch echt te ver. Ik heb dus het gezin in een vakantiewoning geparkeerd en ben maar gewoon begonnen. Hierover schreef ik al in een eerdere blog: Knopen doorhakken


Nou moet ik zeggen dat het wel een subliem idee was, want ik doe echt tien keer zoveel wanneer ik alleen ben. Dat is een onderdeel van mijn persoonlijkheid. Ik kon ook al nooit op kantoor werken, waar allerlei mensen om me heen liepen en zich met van alles bemoeiden. Zo zit mijn structuur gewoon niet in elkaar.

Ik heb jaren in de ontwerpwereld rondgezworven. Wenskaarten, kalenders, advertenties, folders en noem maar op. Over het algemeen is dat puur deadline-work en dat vormt je levenswijze. Meestal kwam mijn werkwijze erop neer dat ik al het werk opspaarde tot het laatst en dan als een speer door mijn opdrachten ging. Het kwam altijd op tijd klaar! Ging ik 'mijn structuur' aanpassen en netjes volgens een schema iedere dag een deel doen, dan werd ik bijna depressief en viel ik tijdens mijn werk in slaap.

Ook het opruimen van mijn huis gaat dus chaotisch. Ik sleep als een gorilla allerlei troep bij elkaar en ga dan als een huisvrouw tijdens de uitverkoop aan het wroeten in dozen, bakjes en stellingen, om maar zoveel mogelijk te doen in zo min mogelijk tijd. Het werkt nog ook!

Deadlines

Toch is het ook in dergelijke situaties goed om tijd te nemen voor ontspanning. Daarom ben ik net lekker aan mijn bootje wezen schuren en neem ik af en toe de gelegenheid te baat om een paar uur in bad te dobberen. Maar ontspannen? Nah. Ik kan me pas ontspannen wanneer de deadline voorbij is en alles weer klaar is. Pas wanneer ik de deur tevreden achter me dichtsla, in de wetenschap dat alles gereed is en ik nog een week aan het water kan liggen of in de zon kan gaan zitten, zal ik me kunnen ontspannen.

Veel mensen worstelen met dezelfde problemen: ze passen niet in wat de samenleving van ze verwacht. Daardoor kunnen ze niet optimaal functioneren en halen ze lang niet de capaciteit die ze in zich hebben. In zo'n geval is het erg belangrijk om jezelf eens goed te analyseren en eens na te denken over je eigen doelen, die van anderen en de wegen die leiden tot een bevredigend resultaat.

Dat doorploeteren op een manier die werkelijk niet bij jou past, niet werkt, heb ik ondertussen door schade en schande wel uitgevonden en pas sinds ik ervoor koos om de dingen anders aan te pakken ben ik weer gaan genieten en komen er ook weer resultaten.Voorlopig blijf ik dus nog maar even doorstomen, tot het moment voor werkelijk ontspannen daar is :)

To be continued...