Leven: Knopen doorhakken

Je moet nu kiezen!

We worden de hele dag geconfronteerd met keuzes. De meeste zijn vrij eenvoudig en goed te doen, maar in ieders leven zitten wel wat van die struikelmomenten. Dat kan gaan om beroepskeuze, school, relaties, vakanties en zo nog veel meer. Momenten waarop knopen moeten worden doorgehakt, die niet altijd even leuk zijn, maar vaak wel noodzakelijk.

Wij waren de afgelopen maanden aan het sparen, om voor het eerst in iets van 11 jaar weer eens écht op vakantie te gaan. Met een minimum inkomen is dat niet altijd even gemakkelijk, zeker niet wanneer je extra kosten moet maken omdat iemand in het gezin het soms niet trekt. Ik ga daar ook gewoon open over zijn in mijn blogs: mijn vrouw heeft last van depressies en migraine-aanvallen en dat legt soms best wel een druk op een gezin met drie kinderen. Zeker wanneer ik zelf dan ook nog eens last heb van een burnout. Over deze onderwerpen ga ik later trouwens aparte artikelen schrijven.

Dit vermeld ik niet om medelijden op te roepen. We zijn erg gelukkig met elkaar en hebben geleerd om te overleven met deze achtergronden. Het is mijn bedoeling om duidelijk te maken dat dit soort zaken een aanpassing vergen van je manier van leven.

Zooitje

Het is bij ons eigenlijk altijd een behoorlijke troep in huis. Soms gaat het dagen of weken goed, maar wanneer het even verkeerd loopt, bijvoorbeeld door ziekte of mindagen, dan kan de was zich opstapelen tot Himalaya-niveau en ziet de rest er ongeveer zo uit als een winkel voor tweedehands spullen. De reden daarvoor is, dat we nooit echt de kracht en mogelijkheid hadden om alles eens rigoreus aan te pakken. Wanneer je de ene kamer hebt opgeruimd dan gaat dat ten koste van de was en wanneer je die berg gaat beklimmen, dan heb je geen tijd meer om de woonkamer op te ruimen, enzovoorts...

In de meeste gezinnen is dat niet echt een probleem. Met wat medewerking van de anderen moet dat lukken. Wanneer er echter twee zijn die het niet trekken, dan lopen dingen fout. Zeker wanneer die twee ook nog eens echte chaoten zijn, die beide de neiging hebben om zich alléén te kunnen focussen op datgene waar ze in hun hoofd mee bezig zijn.

We kwamen echter voor een duidelijke keuze te staan toen we merkten dat de kinderen steeds meer moeite kregen met de rommel en gewoon baalden dat ze eigenlijk nooit eens vriend(in)en konden of durfden meenemen. Dit is natuurlijk geen optie en dus moesten er knopen doorgehakt worden. Wanneer je eigen kinderen het huis lijken te ontvluchten zul je moeten ingrijpen.

Nou wil ik dit stukje niet te lang maken. Waar het om gaat is dit: we hebben een knoop doorgehakt! We hebben besloten om het huis nu rigoreus aan te pakken en het van top tot teen weer écht gezellig te maken. Dan maar géén vakantie! We hebben hier vlakbij voor twee maanden een vakantiehuisje gehuurd voor mijn vrouw en kids zodat ze het gezellig kunnen hebben. Zelf blijf ik thuis en heb zo alle gelegenheid om de hele boel echt goed aan te pakken en structureel beter op te zetten. Wanneer ik het zat ben loop ik naar het vakantiehuisje en kan ik de hele zooi gewoon even achter me laten.

Voor- en nadelen

Voor de kinderen is dit een véél betere oplossing. Ze kunnen daar lekker ravotten en vriendjes uitnodigen en hebben niet de last op hun schouders van een huis in verbouwing. Feitelijk hebben ze zelfs tóch een vorm van vakantie. Ondertussen knappen wij overdag, als de kinderen op school zitten, de boel op en werken we aan een plan om het ook naderhand goed bij te kunnen houden.
Het doorhakken van dergelijke knopen vraagt om een keuze. Vakantie of opruimen? Vakantie is natuurlijk altijd leuk, maar wanneer je vervolgens het hele jaar aankijkt tegen een berg werkzaamheden waar je maar niet doorheen komt, dan is de lol van je vakantie snel voorbij en de kans op een depressie daarna eerder groter geworden dan kleiner.

We hebben besloten om de zaken om te draaien: We werken in de "vakantie" aan ons huis en kunnen dan (hopelijk) de rest van het jaar hardstikke blij zijn met wat we in de vakantie hebben gedaan!

Het doorhakken van dit soort knopen kost soms veel moeite. In een andere blog schreef ik al over het kiezen om zélf te leven, in plaats van het leven te leven dat anderen willen dat je leeft. Dit is ook een typisch voorbeeld van het belang van het doorhakken van knopen.

Een moeilijke beslissing nemen is niet iets wat je zomaar uit je mouw kunt (of moet) schudden. Het is een kwestie van het uitbalanceren van de vóórs en tegens en dan de juiste keuze maken. Over de emotionele kant van dergelijke keuzes wil ik het later nog hebben. Dit klinkt namelijk heel aannemelijk, maar vaak wordt vergeten wat de impact van emoties op dergelijke "hak-een-knoop"-activiteiten is.

Binnenkort meer over dit project en ook over het maken van keuzes.

Zeezout