Voor de pokerliefhebbers onder de lezers: op PokerStrategy ben ik begonnen met een vervolgverhaal, onder de titel: Dreams of a pokerknight. Uiteraard ga ik het verhaal niet verklappen, maar hopelijk gaat het je boeien. Ik ben van plan om meer verhalen te gaan schrijven en dit is een eerste poging om het ook eens vol te houden.
Ik ben al vaak aan verhalen begonnen, maar op een bepaald punt heb ik dan niet meer de drive om door te gaan, eigenlijk vanwege het ontbreken van de noodzaak om door te schrijven. Tenslotte was ik de enige die het las. Nu wil ik dat echter anders aan gaan pakken en er zullen dus (hopelijk) ook meer verhalen komen, die ik in deze blog ga publiceren. Het verhaal bij PokerStrategy geef ik gewoon aan via links. Dat is gemakkelijker en bovendien vind ik het niet horen om hetzelfde verhaal nog eens hier te posten.
Natuurlijk ben ik wel benieuwd naar reacties op de schrijvelarijen, want kritieken zijn het zout in de letterbrij. Veel plezier met de avonturen van Jordi, de pokerknight!
Zeezout
Verhaal: Dreams of a pokerknight
zondag 12 juni 2011
zondag 29 mei 2011
Leven - Opnieuw beginnen
Zo, de opruiming van mijn huis zit erop. Alles is aan kant en wat er nu nog moet worden gedaan is meer het gewone dagelijkse kluswerk. Tijd voor een nieuwe start dus! Opnieuw beginnen met het indelen van het leven, de tijd en de bezigheden. Tijd voor Zeezout om weer eens te gaan pokeren, forextraden en vissen.
Opnieuw beginnen is geen momentopname of ad hoc beslissing. Het is een proces dat je in gang zet, waarbij je hoopt om een nieuwe tak aan je levensboom te zien groeien. Het enten van een gezonde nieuwe twijg op een oude stam. In mijn pokerblog op PokerStrategy schreef ik dit weekend over hoe de tijd voorbij vliegt en hoe je leven net een puzzel is, met eindeloos veel variaties en mogelijkheden. Niets wat we doen is zonder gevolgen.
Het is een uitdaging om opnieuw te beginnen. Het inslaan van nieuwe wegen leidt onherroepelijk tot verrassingen. Dingen gaan altijd anders dan je had gepland! Je kunt nog zo mooi willen herstarten, maar wanneer je omgeving daar niet goed in meewerkt, of er andere obstakels op de weg verschijnen, dan zul je moeten aanpassen en nog weer nieuwe wegen moeten bedenken om verder te komen. Wat dat betreft zijn roll-playing computergames maar zielige afspiegelingen van het werkelijke leven.
Uitdaging
Elke nieuwe start is een uitdaging, een mogelijkheid om nieuwe levels te bereiken in je leven. Iets heel simpels kan uitgroeien tot een compleet nieuwe visie, levensrichting of levenskwaliteit. Zowel positief als negatief. In de Bijbel lees je dat God de mens schiep naar zijn beeld. Daarmee kun je vooral denken aan het unieke vermogen van de mens om zelf dingen te scheppen, te bedenken en te ontwikkelen. Dit is wat ons het meest onderscheidt van dieren. Dieren kunnen weliswaar soms ook prachtige bouwwerken maken, maar het blijven dezelfde bouwwerken, met hoogsten kleine aanpassingen aan de omgeving.
Wanneer een mens ervoor kiest om een andere richting in te slaan, dan begint hij vanaf dat moment aan een heel nieuw leven . Niets zal meer hetzelfde zijn als vóór die keuze, zelfs niet al zijn veel handelingen en omstandigheden hetzelfde. Je haalt nog steeds adem en hebt misschien dezelfde baan en omstandigheden, maar in je hoofd ben je een andere weg ingeslagen en zet je de eerste stappen op je nieuwe levenspad. Je gaat dus een nieuwe uitdaging aan, waarvan je hoogstens kunt vermoeden waar hij je naartoe brengt.
Dàt is leven! Leven is niet het begaan van gebaande paden, maar het inslaan van nieuwe! Leven is je openstellen voor nieuwe obstakels en meevallers op je weg en het bewust kiezen om deze nieuwe tak van je levensboom te verzorgen, te koesteren en vrucht te laten dragen. Het woord 'leven' draagt het gewoon in zich. Wat je ook gaat ondernemen: leven is léven, niet doods stilstaan en doodgaan.
Verderleven
Ik ga de komende tijd verder leven. Mijn hengels wachten, net zoals mijn opknapbootje, de makreel en geep, ik heb nog een paar dollars op mijn pokeraccount zwerven en ga lekker aan de slag met de puzzels van forex. Maar meer nog: ik ga lekker weer tijd doorbrengen met mijn gezin, mijn tuin een schoonheidsbehandeling geven en gewoon genieten van zo'n andere unieke eigenschap van de mens: genieten van je gezin, het weer, nieuwe uitdagingen en complexe levenspuzzels.
To be continued...
Zeezout
Opnieuw beginnen is geen momentopname of ad hoc beslissing. Het is een proces dat je in gang zet, waarbij je hoopt om een nieuwe tak aan je levensboom te zien groeien. Het enten van een gezonde nieuwe twijg op een oude stam. In mijn pokerblog op PokerStrategy schreef ik dit weekend over hoe de tijd voorbij vliegt en hoe je leven net een puzzel is, met eindeloos veel variaties en mogelijkheden. Niets wat we doen is zonder gevolgen.
Het is een uitdaging om opnieuw te beginnen. Het inslaan van nieuwe wegen leidt onherroepelijk tot verrassingen. Dingen gaan altijd anders dan je had gepland! Je kunt nog zo mooi willen herstarten, maar wanneer je omgeving daar niet goed in meewerkt, of er andere obstakels op de weg verschijnen, dan zul je moeten aanpassen en nog weer nieuwe wegen moeten bedenken om verder te komen. Wat dat betreft zijn roll-playing computergames maar zielige afspiegelingen van het werkelijke leven.
Uitdaging
Elke nieuwe start is een uitdaging, een mogelijkheid om nieuwe levels te bereiken in je leven. Iets heel simpels kan uitgroeien tot een compleet nieuwe visie, levensrichting of levenskwaliteit. Zowel positief als negatief. In de Bijbel lees je dat God de mens schiep naar zijn beeld. Daarmee kun je vooral denken aan het unieke vermogen van de mens om zelf dingen te scheppen, te bedenken en te ontwikkelen. Dit is wat ons het meest onderscheidt van dieren. Dieren kunnen weliswaar soms ook prachtige bouwwerken maken, maar het blijven dezelfde bouwwerken, met hoogsten kleine aanpassingen aan de omgeving.
Wanneer een mens ervoor kiest om een andere richting in te slaan, dan begint hij vanaf dat moment aan een heel nieuw leven . Niets zal meer hetzelfde zijn als vóór die keuze, zelfs niet al zijn veel handelingen en omstandigheden hetzelfde. Je haalt nog steeds adem en hebt misschien dezelfde baan en omstandigheden, maar in je hoofd ben je een andere weg ingeslagen en zet je de eerste stappen op je nieuwe levenspad. Je gaat dus een nieuwe uitdaging aan, waarvan je hoogstens kunt vermoeden waar hij je naartoe brengt.
Dàt is leven! Leven is niet het begaan van gebaande paden, maar het inslaan van nieuwe! Leven is je openstellen voor nieuwe obstakels en meevallers op je weg en het bewust kiezen om deze nieuwe tak van je levensboom te verzorgen, te koesteren en vrucht te laten dragen. Het woord 'leven' draagt het gewoon in zich. Wat je ook gaat ondernemen: leven is léven, niet doods stilstaan en doodgaan.
Verderleven
Ik ga de komende tijd verder leven. Mijn hengels wachten, net zoals mijn opknapbootje, de makreel en geep, ik heb nog een paar dollars op mijn pokeraccount zwerven en ga lekker aan de slag met de puzzels van forex. Maar meer nog: ik ga lekker weer tijd doorbrengen met mijn gezin, mijn tuin een schoonheidsbehandeling geven en gewoon genieten van zo'n andere unieke eigenschap van de mens: genieten van je gezin, het weer, nieuwe uitdagingen en complexe levenspuzzels.
To be continued...
Zeezout
zaterdag 14 mei 2011
Leven - Vernietiging en herstel
Het is alweer even geleden dat ik wat heb geschreven in deze blog. Dat is niet omdat ik het niet leuk vind, maar omdat ik nog druk bezig ben met het werken aan een nieuwe start.
De laatste weken heb ik heel hard gewerkt aan het ruimen van mijn verleden. Zo heb ik ongeveer 25.000 dia's uit mijn archief geruimd en er nog maar een stuk of honderd bewaard, als een soort aandenken. Verder heb ik kisten vol oude administratie uitgezocht en geruimd. Werk van jaren dat ineens weg is.
Zulke zaken zetten je wel aan het denken. Het is niet niks wat je ruimt. Er zitten jaren van werk in, herinneringen aan leuke en minder leuke momenten en feitelijk een flink stuk van jezelf. Zoiets doe je niet zomaar even.
Slechte tijden
De laatste jaren waren vaak slechte tijden. Schulden, zorgen, ziekte en ellende stapelden zich op en elke dag was een soort moeras om door te worstelen. Steeds dacht ik de voeten op droog land te krijgen en dan begon de nieuwe sores weer. Om gek van te worden! Op een bepaald moment ga je denken dat het nooit meer gaat lukken en dat je schoenen voor eeuwig in de modder blijven steken. Er drukt een last op je schouders die je het slik in lijkt te stampen.
Het vernietigen van een dia-archief is een flinke kapitaalvernietiging. Vroeger verdiende ik een behoorlijke boterham met die dingen, maar nu zijn ze feitelijk nutteloos. Te herkenbaar om nog door te verkopen en bovendien teveel moeite. Dat klink misschien gek, maar zo voelt het gewoon. Ook kan ik het me niet permitteren om ze gewoon weg te gooien. Wanneer een ander ze zou vinden en gebruiken, zou ik grote problemen kunnen krijgen met rechten. Daarom dus maar de badkuip gevuld met chloorwater en de hele zooi erin gemikt. Stinken!!!
Goede tijden
Toch is het niet nutteloos geweest. Op één of andere manier ruimt het niet alleen letterlijk op, maar ook figuurlijk. Het is alsof je een enorme ballast de kliko in mikt. Jarenlang zag ik er tegenop, maar nu het voorbij is lijkt het wel alsof de vogels harder zijn gaan zingen! Er lijken ineens goede tijden aan te komen en nu de last van de schouders is verdwenen komen ook de voeten weer eens boven de modderspiegel uit.
Soms moet je gewoon knopen doorhakken. Gewoon het mes zetten in je last en je juk van je afgooien. Opnieuw beginnen. Accepteren dat dingen hun waarde verliezen, maar er steeds nieuwe paden zijn om te ontdekken. Léven en niet worden geleefd!
Ik heb nog twee weken te gaan in dit opruim-en-herstart-project. Daarvan ga ik de laatste week lekker met mijn hengel aan zee staan om eens heerlijk te ontspannen en een lekker maaltje geep te vangen. Het leven is mooi!
To be continued....
De laatste weken heb ik heel hard gewerkt aan het ruimen van mijn verleden. Zo heb ik ongeveer 25.000 dia's uit mijn archief geruimd en er nog maar een stuk of honderd bewaard, als een soort aandenken. Verder heb ik kisten vol oude administratie uitgezocht en geruimd. Werk van jaren dat ineens weg is.
Zulke zaken zetten je wel aan het denken. Het is niet niks wat je ruimt. Er zitten jaren van werk in, herinneringen aan leuke en minder leuke momenten en feitelijk een flink stuk van jezelf. Zoiets doe je niet zomaar even.
Slechte tijden
De laatste jaren waren vaak slechte tijden. Schulden, zorgen, ziekte en ellende stapelden zich op en elke dag was een soort moeras om door te worstelen. Steeds dacht ik de voeten op droog land te krijgen en dan begon de nieuwe sores weer. Om gek van te worden! Op een bepaald moment ga je denken dat het nooit meer gaat lukken en dat je schoenen voor eeuwig in de modder blijven steken. Er drukt een last op je schouders die je het slik in lijkt te stampen.
Het vernietigen van een dia-archief is een flinke kapitaalvernietiging. Vroeger verdiende ik een behoorlijke boterham met die dingen, maar nu zijn ze feitelijk nutteloos. Te herkenbaar om nog door te verkopen en bovendien teveel moeite. Dat klink misschien gek, maar zo voelt het gewoon. Ook kan ik het me niet permitteren om ze gewoon weg te gooien. Wanneer een ander ze zou vinden en gebruiken, zou ik grote problemen kunnen krijgen met rechten. Daarom dus maar de badkuip gevuld met chloorwater en de hele zooi erin gemikt. Stinken!!!
Goede tijden
Toch is het niet nutteloos geweest. Op één of andere manier ruimt het niet alleen letterlijk op, maar ook figuurlijk. Het is alsof je een enorme ballast de kliko in mikt. Jarenlang zag ik er tegenop, maar nu het voorbij is lijkt het wel alsof de vogels harder zijn gaan zingen! Er lijken ineens goede tijden aan te komen en nu de last van de schouders is verdwenen komen ook de voeten weer eens boven de modderspiegel uit.
Soms moet je gewoon knopen doorhakken. Gewoon het mes zetten in je last en je juk van je afgooien. Opnieuw beginnen. Accepteren dat dingen hun waarde verliezen, maar er steeds nieuwe paden zijn om te ontdekken. Léven en niet worden geleefd!
Ik heb nog twee weken te gaan in dit opruim-en-herstart-project. Daarvan ga ik de laatste week lekker met mijn hengel aan zee staan om eens heerlijk te ontspannen en een lekker maaltje geep te vangen. Het leven is mooi!
To be continued....
zondag 17 april 2011
Verleden: Verwerking van teleurstellingen
Ieder mens wordt wel teleurgesteld in zijn of haar leven. Als kind hebben we al te maken met dingen die we soms niet kunnen behapstukken en dat blijft de rest van je leven het geval.
Weliswaar worden we mondiger, leren we bij en worden we vaak sterker door ervaringen, maar er blijven van die dingen hangen waar we moeite mee houden. Neem nou bijvoorbeeld teleurstelling.
Teleurstelling kan enorm veel verschillende oorzaken hebben, maar ze zijn wel samen te voegen in enkele grote groepen:
1. Teleurstelling in gebeurtenissen/verwachtingen
2. Teleurstelling in hoe je leven loopt/gelopen is
3. Teleurstelling bij anderen over jouw leven/handelingen
4. Teleurstelling in relaties
5. Teleurstellingen in je geloof/levensvisie/leefomgeving
Er zijn uiteraard wel meer groepen te maken, maar dit zijn de onderwerpen waarover ik de komende tijd wil gaan schrijven.
1. Teleurstelling in gebeurtenissen of verwachingen.
Op PokerStrategy schreef ik deze week over dit onderwerp een column. Via de link hiervoor kun je die vinden. Juist met poker heb je namelijk veel met teleurstelling te maken. Je bent steeds bezig met het inschatten van de kans dat een tegenstander een bepaalde soort hand heeft. Dat is wel één van de belangrijkste onderdelen van het strategische pokerspel. Heb je een hand goed ingeschat, dan ben je blij wanneer de kaarten opengaan en je gelijk had.
Hoe groot is dan de teleurstelling, wanneer de tegenstander uit al die kaarten die er nog zijn, nét die éne kaart weet te krijgen en alsnog weet te winnen? Voor ervaren pokerspelers kan dit al heel frustrerend zijn, maar over het algemeen hebben die het al zovaak meegemaakt dat ze er niet echt meer mee inzitten. Voor een speler die minder ervaring heeft, of die gewoon erg tiltgevoelig is, kan het een enorme impact hebben.
Zijn spel kan onzeker worden, hij kan fouten gaan maken door de angst dat hij misschien fouten maakt en daardoor steeds nieuwe fouten gaan maken. Zo kan hij in een spiraal terechtkomen, die hem uiteindelijk berooft van alle plezier in zijn spel en nog geld kan kosten ook.
Kleine gebeurtenissen kunnen ons leven totaal ontwrichten, wanneer ze op zichzelf gaan staan en in onze overactieve hersenen worden opgeblazen tot monsters. In je hoofd speelt zich een continue oorlog af tussen nieuwe gebeurtenissen, het verleden, je angsten en zekerheden en je vermogen om alles op een rij te krijgen en er op de juiste manier op te reageren.
De uitslag van deze strijd kom in heel andere situaties weer naar boven en kan je hele denken beïnvloeden. Je ziet dat 'het verleden' één van de parameters van deze mix vormt, dus zal een slechte verwerking van een gebeurtenis indirect invloed kunnen hebben op latere beslissingen. Dit vraagt dus om actie van onze kant, zodra we zijn geconfronteerd met teleurstelling.
Het verwerken van teleurstelling
Ik kan in het korte bestek van deze column geen complete handleiding geven, maar wil wat tips oprakelen om je op weg te helpen. Later wil ik hier wel dieper op ingaan. Op het moment ben ik nog bezig met de opbouw van deze blog, dus open ik diverse onderwerpen. Daar ga ik dan in latere artikelen dieper op door.
1. Leer om teleurstellingen zo snel mogelijk te verwerken. Wacht niet tot je er een keer tijd voor denkt te hebben, maar reken er -indien mogelijk- meteen of zo snel mogelijk mee af. Zo zou je in het bovengenoemde pokergeval, direct na het spel die hand realistisch moeten bekijken en niet moeten denken: "ach, pech", terwijl je vervolgens tegen je vrienden loopt te klagen hoe gemeen het allemaal is. Dat is namelijk een teken dat je het nog niet hebt verwerkt en dus mogelijk meeneemt in latere beslissingen. Zoek dus zo snel mogelijk de gebeurtenis terug en kijk of je zelf fouten maakte, of anderen dat deden en mazzel hadden en relativeer het gebeurde, ofwel: zet het in het juiste perspectief!
2. Maak korte aantekeningen van dit soort gebeurtenissen, inclusief je reacties en emoties, een eventuele afhandeling en een opmerking over de invloed die dit zou kunnen hebben in de toekomst. In het begin lijkt dit erg omslachtig, maar je zult merken dat het al snel een vanzelfsprekende gewoonte wordt en op een bepaald moment deze gedachtegangen in je hoofd gaat maken. Dan kan het opschrijven minder worden of zelfs niet meer nodig zijn. Neem je aantekeningen af en toe eens door en kijk of je er wat van hebt geleerd en of er ook dingen zijn veranderd.
3. Overdenk of jouw verwachtingen (of die van anderen) realistisch waren, of dat je jezelf (of anderen jou) een bepaalde verwachting had opgelegd die wellicht onhaalbaar was, of een grote kans had van mislukken. Analyseer ook de uitspraken van anderen, want ook die hoeven niet altijd juist te zijn! De meerderheid heeft niet altijd gelijk...
Tot zover vandaag, maar ik ga hier later zeker nog dieper op in.
To be continued....
Weliswaar worden we mondiger, leren we bij en worden we vaak sterker door ervaringen, maar er blijven van die dingen hangen waar we moeite mee houden. Neem nou bijvoorbeeld teleurstelling.
Teleurstelling kan enorm veel verschillende oorzaken hebben, maar ze zijn wel samen te voegen in enkele grote groepen:
1. Teleurstelling in gebeurtenissen/verwachtingen
2. Teleurstelling in hoe je leven loopt/gelopen is
3. Teleurstelling bij anderen over jouw leven/handelingen
4. Teleurstelling in relaties
5. Teleurstellingen in je geloof/levensvisie/leefomgeving
Er zijn uiteraard wel meer groepen te maken, maar dit zijn de onderwerpen waarover ik de komende tijd wil gaan schrijven.
1. Teleurstelling in gebeurtenissen of verwachingen.
Op PokerStrategy schreef ik deze week over dit onderwerp een column. Via de link hiervoor kun je die vinden. Juist met poker heb je namelijk veel met teleurstelling te maken. Je bent steeds bezig met het inschatten van de kans dat een tegenstander een bepaalde soort hand heeft. Dat is wel één van de belangrijkste onderdelen van het strategische pokerspel. Heb je een hand goed ingeschat, dan ben je blij wanneer de kaarten opengaan en je gelijk had.
Hoe groot is dan de teleurstelling, wanneer de tegenstander uit al die kaarten die er nog zijn, nét die éne kaart weet te krijgen en alsnog weet te winnen? Voor ervaren pokerspelers kan dit al heel frustrerend zijn, maar over het algemeen hebben die het al zovaak meegemaakt dat ze er niet echt meer mee inzitten. Voor een speler die minder ervaring heeft, of die gewoon erg tiltgevoelig is, kan het een enorme impact hebben.
Zijn spel kan onzeker worden, hij kan fouten gaan maken door de angst dat hij misschien fouten maakt en daardoor steeds nieuwe fouten gaan maken. Zo kan hij in een spiraal terechtkomen, die hem uiteindelijk berooft van alle plezier in zijn spel en nog geld kan kosten ook.
Kleine gebeurtenissen kunnen ons leven totaal ontwrichten, wanneer ze op zichzelf gaan staan en in onze overactieve hersenen worden opgeblazen tot monsters. In je hoofd speelt zich een continue oorlog af tussen nieuwe gebeurtenissen, het verleden, je angsten en zekerheden en je vermogen om alles op een rij te krijgen en er op de juiste manier op te reageren.
De uitslag van deze strijd kom in heel andere situaties weer naar boven en kan je hele denken beïnvloeden. Je ziet dat 'het verleden' één van de parameters van deze mix vormt, dus zal een slechte verwerking van een gebeurtenis indirect invloed kunnen hebben op latere beslissingen. Dit vraagt dus om actie van onze kant, zodra we zijn geconfronteerd met teleurstelling.
Het verwerken van teleurstelling
Ik kan in het korte bestek van deze column geen complete handleiding geven, maar wil wat tips oprakelen om je op weg te helpen. Later wil ik hier wel dieper op ingaan. Op het moment ben ik nog bezig met de opbouw van deze blog, dus open ik diverse onderwerpen. Daar ga ik dan in latere artikelen dieper op door.
1. Leer om teleurstellingen zo snel mogelijk te verwerken. Wacht niet tot je er een keer tijd voor denkt te hebben, maar reken er -indien mogelijk- meteen of zo snel mogelijk mee af. Zo zou je in het bovengenoemde pokergeval, direct na het spel die hand realistisch moeten bekijken en niet moeten denken: "ach, pech", terwijl je vervolgens tegen je vrienden loopt te klagen hoe gemeen het allemaal is. Dat is namelijk een teken dat je het nog niet hebt verwerkt en dus mogelijk meeneemt in latere beslissingen. Zoek dus zo snel mogelijk de gebeurtenis terug en kijk of je zelf fouten maakte, of anderen dat deden en mazzel hadden en relativeer het gebeurde, ofwel: zet het in het juiste perspectief!
2. Maak korte aantekeningen van dit soort gebeurtenissen, inclusief je reacties en emoties, een eventuele afhandeling en een opmerking over de invloed die dit zou kunnen hebben in de toekomst. In het begin lijkt dit erg omslachtig, maar je zult merken dat het al snel een vanzelfsprekende gewoonte wordt en op een bepaald moment deze gedachtegangen in je hoofd gaat maken. Dan kan het opschrijven minder worden of zelfs niet meer nodig zijn. Neem je aantekeningen af en toe eens door en kijk of je er wat van hebt geleerd en of er ook dingen zijn veranderd.
3. Overdenk of jouw verwachtingen (of die van anderen) realistisch waren, of dat je jezelf (of anderen jou) een bepaalde verwachting had opgelegd die wellicht onhaalbaar was, of een grote kans had van mislukken. Analyseer ook de uitspraken van anderen, want ook die hoeven niet altijd juist te zijn! De meerderheid heeft niet altijd gelijk...
Tot zover vandaag, maar ik ga hier later zeker nog dieper op in.
To be continued....
zondag 10 april 2011
Leven: Ontspannen
De zon schijnt, het is bijna windstil en ik zit binnen te typen aan dit verslag. Ik moet wel niet sporen! Om me heen staan stapels dozen, kisten, boeken, administratie en allerlei knutselwerkjes en tekeningen van mijn kinderen, sommige van werkelijk jàren terug...
De komende twee maanden ben ik mijn woning van boven tot onder aan het opruimen, herindelen en opleuken. Het werd werkelijk hoog tijd, want de kinderen durfden de laatste tijd nauwelijks nog vriendjes uit te nodigen en dat ging me toch echt te ver. Ik heb dus het gezin in een vakantiewoning geparkeerd en ben maar gewoon begonnen. Hierover schreef ik al in een eerdere blog: Knopen doorhakken
Nou moet ik zeggen dat het wel een subliem idee was, want ik doe echt tien keer zoveel wanneer ik alleen ben. Dat is een onderdeel van mijn persoonlijkheid. Ik kon ook al nooit op kantoor werken, waar allerlei mensen om me heen liepen en zich met van alles bemoeiden. Zo zit mijn structuur gewoon niet in elkaar.
Ik heb jaren in de ontwerpwereld rondgezworven. Wenskaarten, kalenders, advertenties, folders en noem maar op. Over het algemeen is dat puur deadline-work en dat vormt je levenswijze. Meestal kwam mijn werkwijze erop neer dat ik al het werk opspaarde tot het laatst en dan als een speer door mijn opdrachten ging. Het kwam altijd op tijd klaar! Ging ik 'mijn structuur' aanpassen en netjes volgens een schema iedere dag een deel doen, dan werd ik bijna depressief en viel ik tijdens mijn werk in slaap.
Ook het opruimen van mijn huis gaat dus chaotisch. Ik sleep als een gorilla allerlei troep bij elkaar en ga dan als een huisvrouw tijdens de uitverkoop aan het wroeten in dozen, bakjes en stellingen, om maar zoveel mogelijk te doen in zo min mogelijk tijd. Het werkt nog ook!
Deadlines
Toch is het ook in dergelijke situaties goed om tijd te nemen voor ontspanning. Daarom ben ik net lekker aan mijn bootje wezen schuren en neem ik af en toe de gelegenheid te baat om een paar uur in bad te dobberen. Maar ontspannen? Nah. Ik kan me pas ontspannen wanneer de deadline voorbij is en alles weer klaar is. Pas wanneer ik de deur tevreden achter me dichtsla, in de wetenschap dat alles gereed is en ik nog een week aan het water kan liggen of in de zon kan gaan zitten, zal ik me kunnen ontspannen.
Veel mensen worstelen met dezelfde problemen: ze passen niet in wat de samenleving van ze verwacht. Daardoor kunnen ze niet optimaal functioneren en halen ze lang niet de capaciteit die ze in zich hebben. In zo'n geval is het erg belangrijk om jezelf eens goed te analyseren en eens na te denken over je eigen doelen, die van anderen en de wegen die leiden tot een bevredigend resultaat.
Dat doorploeteren op een manier die werkelijk niet bij jou past, niet werkt, heb ik ondertussen door schade en schande wel uitgevonden en pas sinds ik ervoor koos om de dingen anders aan te pakken ben ik weer gaan genieten en komen er ook weer resultaten.Voorlopig blijf ik dus nog maar even doorstomen, tot het moment voor werkelijk ontspannen daar is :)
To be continued...
De komende twee maanden ben ik mijn woning van boven tot onder aan het opruimen, herindelen en opleuken. Het werd werkelijk hoog tijd, want de kinderen durfden de laatste tijd nauwelijks nog vriendjes uit te nodigen en dat ging me toch echt te ver. Ik heb dus het gezin in een vakantiewoning geparkeerd en ben maar gewoon begonnen. Hierover schreef ik al in een eerdere blog: Knopen doorhakken
Nou moet ik zeggen dat het wel een subliem idee was, want ik doe echt tien keer zoveel wanneer ik alleen ben. Dat is een onderdeel van mijn persoonlijkheid. Ik kon ook al nooit op kantoor werken, waar allerlei mensen om me heen liepen en zich met van alles bemoeiden. Zo zit mijn structuur gewoon niet in elkaar.
Ik heb jaren in de ontwerpwereld rondgezworven. Wenskaarten, kalenders, advertenties, folders en noem maar op. Over het algemeen is dat puur deadline-work en dat vormt je levenswijze. Meestal kwam mijn werkwijze erop neer dat ik al het werk opspaarde tot het laatst en dan als een speer door mijn opdrachten ging. Het kwam altijd op tijd klaar! Ging ik 'mijn structuur' aanpassen en netjes volgens een schema iedere dag een deel doen, dan werd ik bijna depressief en viel ik tijdens mijn werk in slaap.
Ook het opruimen van mijn huis gaat dus chaotisch. Ik sleep als een gorilla allerlei troep bij elkaar en ga dan als een huisvrouw tijdens de uitverkoop aan het wroeten in dozen, bakjes en stellingen, om maar zoveel mogelijk te doen in zo min mogelijk tijd. Het werkt nog ook!
Deadlines
Toch is het ook in dergelijke situaties goed om tijd te nemen voor ontspanning. Daarom ben ik net lekker aan mijn bootje wezen schuren en neem ik af en toe de gelegenheid te baat om een paar uur in bad te dobberen. Maar ontspannen? Nah. Ik kan me pas ontspannen wanneer de deadline voorbij is en alles weer klaar is. Pas wanneer ik de deur tevreden achter me dichtsla, in de wetenschap dat alles gereed is en ik nog een week aan het water kan liggen of in de zon kan gaan zitten, zal ik me kunnen ontspannen.
Veel mensen worstelen met dezelfde problemen: ze passen niet in wat de samenleving van ze verwacht. Daardoor kunnen ze niet optimaal functioneren en halen ze lang niet de capaciteit die ze in zich hebben. In zo'n geval is het erg belangrijk om jezelf eens goed te analyseren en eens na te denken over je eigen doelen, die van anderen en de wegen die leiden tot een bevredigend resultaat.
Dat doorploeteren op een manier die werkelijk niet bij jou past, niet werkt, heb ik ondertussen door schade en schande wel uitgevonden en pas sinds ik ervoor koos om de dingen anders aan te pakken ben ik weer gaan genieten en komen er ook weer resultaten.Voorlopig blijf ik dus nog maar even doorstomen, tot het moment voor werkelijk ontspannen daar is :)
To be continued...
maandag 4 april 2011
Passie: Forex, het alternatief
Zoals ik al beschreef in Poker en columns, heb ik me op poker gestort omdat ik domweg geld nodig had. Door problemen met de gezondheid konden we beide niet (meer) werken en moesten we van één Wajong rond zien te komen. Alle financiële problemen die daarbij om de hoek komen kijken vreten nog meer van je energie en dus raak je dan in een soort patstelling.
Toen ik op een avond het online pokeren ontdekte zag ik dus een uitkomst om eventueel wat bij te verdienen. Mijn eerste gratis toernooi duurde iets van zes uur en daarna had ik het indrukwekkende bedrag van $0,12 of zo gewonnen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was mogelijk en daar ging het om. Hoe het verder ging met mijn pokeravontuur kun je in de andere blog-entry lezen.
De laatste tijd wordt het pokeren wel steeds zwaarder. Vooral in de No Limit Holdem variant is de kennis aardig gegroeid en je moet best goed studeren om er nog iets van te maken. In ieder geval wanneer je verder wilt komen dan de microstakes, waar je nog steeds met plezier voor een paar centen of dollars terecht kunt. Dat is natuurlijk ook leuk spelen, maar om wat bij te sprokkelen bij een te laag inkomen voldoet het niet.
Door de toenemende concurrentie, mede door goede pokerscholen, zoals PokerStrategy, worden de games moeilijker en de winstmarges kleiner. Goede spelers kunnen nog steeds goede winsten maken, maar voor wie de moeite niet neemt (of wil nemen) om ook tijd te steken in studie, blijft het moeilijk om verder te komen in de limieten.
Forex
Een goede vriend van mij wees mij op een dag op FOREX. Dat is een dure term voor de handel in vreemde valuta's. Nou had ik altijd het idee dat dit niet echt mijn ding was, het zou riskant zijn en gegarandeerd verlies opleveren. Dat is in ieder geval de eerste reactie van veel mensen. Daarbij lijkt het erg op poker, want dat wordt door veel mensen nog steeds gezien als gokken, terwijl het wel degelijk verschil maakt of je weet wat je doet of niet.
In eerste instantie had ik dus maar matig interesse. Hij was er echter veel dieper ingedoken en flink aan de studie gegaan. Het bleek dat het aantal winnende 'traders' ongeveer gelijk was aan het aantal langdurig winnende pokerspelers. De meeste verliezen worden geboekt door gokkers, óf door mensen die niet goed weten wat ze doen. Forex is echter niet bedoeld om mee te gokken! Het is -net als poker- een mogelijkheid om geld te verdienen, maar het kost aandacht en inzet.
De tenen in het water
Wanneer je serieus werk maakt van forex, kan het een heel leuke hobby, bijverdienste of zelfs beroep worden! Net als met poker moet je er je best voor doen, maar het is volkomen legaal, nagenoeg niet belast en helemaal in je eigen tijd en woning te doen. Wanneer je forex gebruikt om 'roulette' te spelen zul je echter ook hetzelfde winnen als bij roulette, namelijk niets.
Hoe dan ook, ik was er ineens best in geïnteresseerd, zeker nadat hij me het een en ander had uitgelegd en ik een aantal studievideo's had bekeken. Dit vond ik leuk, heel leuk zelfs. Het was voor mij een heerlijk alternatief voor of naast poker! Nou ben ik vaak in voor nieuwe dingen, dus was dit niet zo verbazend, maar dit kon wel eens een nieuwe passie worden!
De interesse groeide dermate dat ik uiteindelijk besloot om eens een gratis proefaccount te nemen bij ForexYard, een erkende forexbroker met een uitstekende supportafdeling. Een broker verzorgt de opdrachten die jij geeft en beheert je account, een beetje net zoals een pokerroom dat doet.
De open zee testen
In het begin is forex zeker een beetje wennen en maak je domme fouten. Daarom was het maar goed dat ik een gratis account had. Pas na een tijdje oefenen besloot ik om werkelijk te gaan traden. Net als bij poker maakte ik hier opnieuw vaak beginnersfouten, maar de ruime bonus die je meteen bij het aanmelden kreeg, vormde een mooie buffer om het 'spel' te leren. Bovendien was de support uitstekend en kreeg ik ook veel tips van mijn maat.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik die bonus door de meest onzinnige fouten volledig heb opgestookt, maar daar het niet door mij was geïnvesteerd heb ik daar niet zoveel problemen mee. Bij poker krijg je de bonus pas achteraf en ook alleen maar wanneer je genoeg punten haalt. Hier kon ik er meteen mee aan het werk en geloof me: in het eggie is het heel wat spannender dan met punten! :)
Ondertussen ben ik echter de goede mogelijkheden gaan ontdekken en inzien en worden mijn 'trades' meer overwogen en goed opgezet. Door wat meer studie kwam ik al snel meer te weten over de valkuilen en mogelijkheden van forex. Met vallen en opstaan kom je tot conclusies en wanneer je eenmaal weet waarvoor je moet uitkijken, is het zeker een goede mogelijkheid om wat extra inkomsten te genereren en anders is het in ieder geval een spannende hobby, die ook nog eens gewoon zoveel tijd mag kosten als jijzelf kwijt kunt.
Ondertussen zit ik bij een goed forex-forum, waar serieus en leuk met de materie wordt omgegaan. Je kunt er altijd een kijkje nemen: Forexinfo.nl Hier kun je ook strategieën en meer uitleg over forex vinden. Ik sta zelf nog in de kinderschoenen qua forex, maar ik zie het in ieder geval als een goede mogelijkheid voor de toekomst! Ik hou jullie op de hoogte van mijn vorderingen ;)
In een volgend bericht ga ik uitgebreider in op forex zelf en op mijn forexavonturen tot nog toe.
Toen ik op een avond het online pokeren ontdekte zag ik dus een uitkomst om eventueel wat bij te verdienen. Mijn eerste gratis toernooi duurde iets van zes uur en daarna had ik het indrukwekkende bedrag van $0,12 of zo gewonnen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was mogelijk en daar ging het om. Hoe het verder ging met mijn pokeravontuur kun je in de andere blog-entry lezen.
De laatste tijd wordt het pokeren wel steeds zwaarder. Vooral in de No Limit Holdem variant is de kennis aardig gegroeid en je moet best goed studeren om er nog iets van te maken. In ieder geval wanneer je verder wilt komen dan de microstakes, waar je nog steeds met plezier voor een paar centen of dollars terecht kunt. Dat is natuurlijk ook leuk spelen, maar om wat bij te sprokkelen bij een te laag inkomen voldoet het niet.
Door de toenemende concurrentie, mede door goede pokerscholen, zoals PokerStrategy, worden de games moeilijker en de winstmarges kleiner. Goede spelers kunnen nog steeds goede winsten maken, maar voor wie de moeite niet neemt (of wil nemen) om ook tijd te steken in studie, blijft het moeilijk om verder te komen in de limieten.
Forex
Een goede vriend van mij wees mij op een dag op FOREX. Dat is een dure term voor de handel in vreemde valuta's. Nou had ik altijd het idee dat dit niet echt mijn ding was, het zou riskant zijn en gegarandeerd verlies opleveren. Dat is in ieder geval de eerste reactie van veel mensen. Daarbij lijkt het erg op poker, want dat wordt door veel mensen nog steeds gezien als gokken, terwijl het wel degelijk verschil maakt of je weet wat je doet of niet.
In eerste instantie had ik dus maar matig interesse. Hij was er echter veel dieper ingedoken en flink aan de studie gegaan. Het bleek dat het aantal winnende 'traders' ongeveer gelijk was aan het aantal langdurig winnende pokerspelers. De meeste verliezen worden geboekt door gokkers, óf door mensen die niet goed weten wat ze doen. Forex is echter niet bedoeld om mee te gokken! Het is -net als poker- een mogelijkheid om geld te verdienen, maar het kost aandacht en inzet.
De tenen in het water
Wanneer je serieus werk maakt van forex, kan het een heel leuke hobby, bijverdienste of zelfs beroep worden! Net als met poker moet je er je best voor doen, maar het is volkomen legaal, nagenoeg niet belast en helemaal in je eigen tijd en woning te doen. Wanneer je forex gebruikt om 'roulette' te spelen zul je echter ook hetzelfde winnen als bij roulette, namelijk niets.
Hoe dan ook, ik was er ineens best in geïnteresseerd, zeker nadat hij me het een en ander had uitgelegd en ik een aantal studievideo's had bekeken. Dit vond ik leuk, heel leuk zelfs. Het was voor mij een heerlijk alternatief voor of naast poker! Nou ben ik vaak in voor nieuwe dingen, dus was dit niet zo verbazend, maar dit kon wel eens een nieuwe passie worden!
De interesse groeide dermate dat ik uiteindelijk besloot om eens een gratis proefaccount te nemen bij ForexYard, een erkende forexbroker met een uitstekende supportafdeling. Een broker verzorgt de opdrachten die jij geeft en beheert je account, een beetje net zoals een pokerroom dat doet.
De open zee testen
In het begin is forex zeker een beetje wennen en maak je domme fouten. Daarom was het maar goed dat ik een gratis account had. Pas na een tijdje oefenen besloot ik om werkelijk te gaan traden. Net als bij poker maakte ik hier opnieuw vaak beginnersfouten, maar de ruime bonus die je meteen bij het aanmelden kreeg, vormde een mooie buffer om het 'spel' te leren. Bovendien was de support uitstekend en kreeg ik ook veel tips van mijn maat.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik die bonus door de meest onzinnige fouten volledig heb opgestookt, maar daar het niet door mij was geïnvesteerd heb ik daar niet zoveel problemen mee. Bij poker krijg je de bonus pas achteraf en ook alleen maar wanneer je genoeg punten haalt. Hier kon ik er meteen mee aan het werk en geloof me: in het eggie is het heel wat spannender dan met punten! :)
Ondertussen ben ik echter de goede mogelijkheden gaan ontdekken en inzien en worden mijn 'trades' meer overwogen en goed opgezet. Door wat meer studie kwam ik al snel meer te weten over de valkuilen en mogelijkheden van forex. Met vallen en opstaan kom je tot conclusies en wanneer je eenmaal weet waarvoor je moet uitkijken, is het zeker een goede mogelijkheid om wat extra inkomsten te genereren en anders is het in ieder geval een spannende hobby, die ook nog eens gewoon zoveel tijd mag kosten als jijzelf kwijt kunt.
Ondertussen zit ik bij een goed forex-forum, waar serieus en leuk met de materie wordt omgegaan. Je kunt er altijd een kijkje nemen: Forexinfo.nl Hier kun je ook strategieën en meer uitleg over forex vinden. Ik sta zelf nog in de kinderschoenen qua forex, maar ik zie het in ieder geval als een goede mogelijkheid voor de toekomst! Ik hou jullie op de hoogte van mijn vorderingen ;)
In een volgend bericht ga ik uitgebreider in op forex zelf en op mijn forexavonturen tot nog toe.
zondag 3 april 2011
Leven: Knopen doorhakken
Je moet nu kiezen!
We worden de hele dag geconfronteerd met keuzes. De meeste zijn vrij eenvoudig en goed te doen, maar in ieders leven zitten wel wat van die struikelmomenten. Dat kan gaan om beroepskeuze, school, relaties, vakanties en zo nog veel meer. Momenten waarop knopen moeten worden doorgehakt, die niet altijd even leuk zijn, maar vaak wel noodzakelijk.
Wij waren de afgelopen maanden aan het sparen, om voor het eerst in iets van 11 jaar weer eens écht op vakantie te gaan. Met een minimum inkomen is dat niet altijd even gemakkelijk, zeker niet wanneer je extra kosten moet maken omdat iemand in het gezin het soms niet trekt. Ik ga daar ook gewoon open over zijn in mijn blogs: mijn vrouw heeft last van depressies en migraine-aanvallen en dat legt soms best wel een druk op een gezin met drie kinderen. Zeker wanneer ik zelf dan ook nog eens last heb van een burnout. Over deze onderwerpen ga ik later trouwens aparte artikelen schrijven.
Dit vermeld ik niet om medelijden op te roepen. We zijn erg gelukkig met elkaar en hebben geleerd om te overleven met deze achtergronden. Het is mijn bedoeling om duidelijk te maken dat dit soort zaken een aanpassing vergen van je manier van leven.
Zooitje
Het is bij ons eigenlijk altijd een behoorlijke troep in huis. Soms gaat het dagen of weken goed, maar wanneer het even verkeerd loopt, bijvoorbeeld door ziekte of mindagen, dan kan de was zich opstapelen tot Himalaya-niveau en ziet de rest er ongeveer zo uit als een winkel voor tweedehands spullen. De reden daarvoor is, dat we nooit echt de kracht en mogelijkheid hadden om alles eens rigoreus aan te pakken. Wanneer je de ene kamer hebt opgeruimd dan gaat dat ten koste van de was en wanneer je die berg gaat beklimmen, dan heb je geen tijd meer om de woonkamer op te ruimen, enzovoorts...
In de meeste gezinnen is dat niet echt een probleem. Met wat medewerking van de anderen moet dat lukken. Wanneer er echter twee zijn die het niet trekken, dan lopen dingen fout. Zeker wanneer die twee ook nog eens echte chaoten zijn, die beide de neiging hebben om zich alléén te kunnen focussen op datgene waar ze in hun hoofd mee bezig zijn.
We kwamen echter voor een duidelijke keuze te staan toen we merkten dat de kinderen steeds meer moeite kregen met de rommel en gewoon baalden dat ze eigenlijk nooit eens vriend(in)en konden of durfden meenemen. Dit is natuurlijk geen optie en dus moesten er knopen doorgehakt worden. Wanneer je eigen kinderen het huis lijken te ontvluchten zul je moeten ingrijpen.
Nou wil ik dit stukje niet te lang maken. Waar het om gaat is dit: we hebben een knoop doorgehakt! We hebben besloten om het huis nu rigoreus aan te pakken en het van top tot teen weer écht gezellig te maken. Dan maar géén vakantie! We hebben hier vlakbij voor twee maanden een vakantiehuisje gehuurd voor mijn vrouw en kids zodat ze het gezellig kunnen hebben. Zelf blijf ik thuis en heb zo alle gelegenheid om de hele boel echt goed aan te pakken en structureel beter op te zetten. Wanneer ik het zat ben loop ik naar het vakantiehuisje en kan ik de hele zooi gewoon even achter me laten.
Voor- en nadelen
Voor de kinderen is dit een véél betere oplossing. Ze kunnen daar lekker ravotten en vriendjes uitnodigen en hebben niet de last op hun schouders van een huis in verbouwing. Feitelijk hebben ze zelfs tóch een vorm van vakantie. Ondertussen knappen wij overdag, als de kinderen op school zitten, de boel op en werken we aan een plan om het ook naderhand goed bij te kunnen houden.
Het doorhakken van dergelijke knopen vraagt om een keuze. Vakantie of opruimen? Vakantie is natuurlijk altijd leuk, maar wanneer je vervolgens het hele jaar aankijkt tegen een berg werkzaamheden waar je maar niet doorheen komt, dan is de lol van je vakantie snel voorbij en de kans op een depressie daarna eerder groter geworden dan kleiner.
We hebben besloten om de zaken om te draaien: We werken in de "vakantie" aan ons huis en kunnen dan (hopelijk) de rest van het jaar hardstikke blij zijn met wat we in de vakantie hebben gedaan!
Het doorhakken van dit soort knopen kost soms veel moeite. In een andere blog schreef ik al over het kiezen om zélf te leven, in plaats van het leven te leven dat anderen willen dat je leeft. Dit is ook een typisch voorbeeld van het belang van het doorhakken van knopen.
Een moeilijke beslissing nemen is niet iets wat je zomaar uit je mouw kunt (of moet) schudden. Het is een kwestie van het uitbalanceren van de vóórs en tegens en dan de juiste keuze maken. Over de emotionele kant van dergelijke keuzes wil ik het later nog hebben. Dit klinkt namelijk heel aannemelijk, maar vaak wordt vergeten wat de impact van emoties op dergelijke "hak-een-knoop"-activiteiten is.
Binnenkort meer over dit project en ook over het maken van keuzes.
Zeezout
We worden de hele dag geconfronteerd met keuzes. De meeste zijn vrij eenvoudig en goed te doen, maar in ieders leven zitten wel wat van die struikelmomenten. Dat kan gaan om beroepskeuze, school, relaties, vakanties en zo nog veel meer. Momenten waarop knopen moeten worden doorgehakt, die niet altijd even leuk zijn, maar vaak wel noodzakelijk.
Wij waren de afgelopen maanden aan het sparen, om voor het eerst in iets van 11 jaar weer eens écht op vakantie te gaan. Met een minimum inkomen is dat niet altijd even gemakkelijk, zeker niet wanneer je extra kosten moet maken omdat iemand in het gezin het soms niet trekt. Ik ga daar ook gewoon open over zijn in mijn blogs: mijn vrouw heeft last van depressies en migraine-aanvallen en dat legt soms best wel een druk op een gezin met drie kinderen. Zeker wanneer ik zelf dan ook nog eens last heb van een burnout. Over deze onderwerpen ga ik later trouwens aparte artikelen schrijven.
Dit vermeld ik niet om medelijden op te roepen. We zijn erg gelukkig met elkaar en hebben geleerd om te overleven met deze achtergronden. Het is mijn bedoeling om duidelijk te maken dat dit soort zaken een aanpassing vergen van je manier van leven.
Zooitje
Het is bij ons eigenlijk altijd een behoorlijke troep in huis. Soms gaat het dagen of weken goed, maar wanneer het even verkeerd loopt, bijvoorbeeld door ziekte of mindagen, dan kan de was zich opstapelen tot Himalaya-niveau en ziet de rest er ongeveer zo uit als een winkel voor tweedehands spullen. De reden daarvoor is, dat we nooit echt de kracht en mogelijkheid hadden om alles eens rigoreus aan te pakken. Wanneer je de ene kamer hebt opgeruimd dan gaat dat ten koste van de was en wanneer je die berg gaat beklimmen, dan heb je geen tijd meer om de woonkamer op te ruimen, enzovoorts...
In de meeste gezinnen is dat niet echt een probleem. Met wat medewerking van de anderen moet dat lukken. Wanneer er echter twee zijn die het niet trekken, dan lopen dingen fout. Zeker wanneer die twee ook nog eens echte chaoten zijn, die beide de neiging hebben om zich alléén te kunnen focussen op datgene waar ze in hun hoofd mee bezig zijn.
We kwamen echter voor een duidelijke keuze te staan toen we merkten dat de kinderen steeds meer moeite kregen met de rommel en gewoon baalden dat ze eigenlijk nooit eens vriend(in)en konden of durfden meenemen. Dit is natuurlijk geen optie en dus moesten er knopen doorgehakt worden. Wanneer je eigen kinderen het huis lijken te ontvluchten zul je moeten ingrijpen.
Nou wil ik dit stukje niet te lang maken. Waar het om gaat is dit: we hebben een knoop doorgehakt! We hebben besloten om het huis nu rigoreus aan te pakken en het van top tot teen weer écht gezellig te maken. Dan maar géén vakantie! We hebben hier vlakbij voor twee maanden een vakantiehuisje gehuurd voor mijn vrouw en kids zodat ze het gezellig kunnen hebben. Zelf blijf ik thuis en heb zo alle gelegenheid om de hele boel echt goed aan te pakken en structureel beter op te zetten. Wanneer ik het zat ben loop ik naar het vakantiehuisje en kan ik de hele zooi gewoon even achter me laten.
Voor- en nadelen
Voor de kinderen is dit een véél betere oplossing. Ze kunnen daar lekker ravotten en vriendjes uitnodigen en hebben niet de last op hun schouders van een huis in verbouwing. Feitelijk hebben ze zelfs tóch een vorm van vakantie. Ondertussen knappen wij overdag, als de kinderen op school zitten, de boel op en werken we aan een plan om het ook naderhand goed bij te kunnen houden.
Het doorhakken van dergelijke knopen vraagt om een keuze. Vakantie of opruimen? Vakantie is natuurlijk altijd leuk, maar wanneer je vervolgens het hele jaar aankijkt tegen een berg werkzaamheden waar je maar niet doorheen komt, dan is de lol van je vakantie snel voorbij en de kans op een depressie daarna eerder groter geworden dan kleiner.
We hebben besloten om de zaken om te draaien: We werken in de "vakantie" aan ons huis en kunnen dan (hopelijk) de rest van het jaar hardstikke blij zijn met wat we in de vakantie hebben gedaan!
Het doorhakken van dit soort knopen kost soms veel moeite. In een andere blog schreef ik al over het kiezen om zélf te leven, in plaats van het leven te leven dat anderen willen dat je leeft. Dit is ook een typisch voorbeeld van het belang van het doorhakken van knopen.
Een moeilijke beslissing nemen is niet iets wat je zomaar uit je mouw kunt (of moet) schudden. Het is een kwestie van het uitbalanceren van de vóórs en tegens en dan de juiste keuze maken. Over de emotionele kant van dergelijke keuzes wil ik het later nog hebben. Dit klinkt namelijk heel aannemelijk, maar vaak wordt vergeten wat de impact van emoties op dergelijke "hak-een-knoop"-activiteiten is.
Binnenkort meer over dit project en ook over het maken van keuzes.
Zeezout
woensdag 30 maart 2011
Leven: Niemand begrijpt mij
Wie kent die kreet niet?
Het lijkt een frustratie die uit de mond van een puberende tiener komt, maar feitelijk is het een schreeuw die diep uit de harten van veel mensen opwelt. Natuurlijk, tieners uiten dit vaak, maar zou dat er niet vooral mee te maken hebben dat tieners het er sneller uitflappen?
Ik worstel al mijn hele leven met het idee niet begrepen te worden. Niet zozeer in columns of blogs, maar in mijn denken. Nou maak ik me niet al te veel schuldig aan denken, maar soms kan het frustrerend zijn en soms zelfs ronduit ergerlijk, dat mensen me niet begrijpen. Dit heeft niet te maken met een superintelligentie bij mezelf of stupiditeit bij anderen, maar met een andere denk- en beleefstructuur.
In deze samenleving wordt je gekneed en gevormd door vaste structuren, zoals school, gezin en familie, carrière en het idee dat de samenleving heeft over hoe je moet leven en waarnaar je moet streven. Het probleem is alleen dat mijn denken daar niet bij aansluit. Op de één of andere manier pas ik niet in dat patroon. Ik loop muurvast wanneer ik moet voldoen aan dergelijke eisen. De reden daarvoor is, dat ik dan het idee krijg dat ik niet mijn leven leef, maar dat van anderen.
Vanmiddag had ik een goede chat met één van mijn kinderen. Hij worstelt met hetzelfde probleem en voelt zich niet begrepen. Vanuit zijn omgeving wordt er sterk op hem ingepraat om zich aan de bestaande formule van 'hoe moet je leven' aan te passen, maar het werkt bij hem gewoon niet. Hij voelt zich dan steeds meer geïsoleerd en loopt vast op het manipulerende gedrag van zijn omgeving. Daardoor gaat hij juist nóg minder presteren, terwijl hij krampachtig probeert te voldoen aan de eisen die aan hem worden gesteld.
Nou ben ik niet van mening dat iedereen zonder meer alleen maar moet doen wat hij of zij zelf wil. We leven in een samenleving en zullen altijd compromissen moeten sluiten. Aan de andere kant geloof ik echter dat je soms moet kiezen voor je eigen weg en niet voor de gebaande -saaie- paden van de maatschappij. Wanneer je werkelijk niet past binnen de standaardformule, zul je op zoek moeten naar je eigen manier van leven.
Iedereen zal soms moeilijke beslissingen moeten nemen. Eén daarvan is het gaan van je eigen weg. Het houdt namelijk vaak in dat anderen je laten vallen of dingen kwalijk gaan nemen. Soms leidt het zelfs tot een breuk met familie of vrienden en meestal brengt het pijn mee. Aan de andere kant geeft het echter vaak een enorm gevoel van vrijheid wanneer je eindelijk jezelf kunt zijn en je niet langer hoeft te leven volgens de manier die anderen van je verlangen. Daarbij praat ik natuurlijk niet over onaanvaardbare dingen, maar over zaken als beroepskeuze, relatie, levensstijl, geloof of hobby en zo.
De laatste maanden heb ik me losgeworsteld van zo'n 'vloek', zoals ik het vaak noem. "Jij maakt nooit iets af!". Dit heeft mij mijn hele leven achtervolgd, maar uiteindelijk heb ik het van me af kunnen werpen. Sindsdien merk ik een verheldering in mijn kijk op veel zaken en heb ik het idee dat ik meer ben gaan leven. Ik heb geaccepteerd dat ik een andere persoonlijkheidsstructuur heb dan veel anderen en heb besloten dat die structuur de moeite waard is om verder uit te diepen.
Over dit onderwerp wil ik later nog meer schrijven, want ik denk dat veel mensen ermee worstelen. Voor nu houd ik het bij deze uitspraak: "Leef je eigen leven en niet dat van anderen!"
Zeezout
Het lijkt een frustratie die uit de mond van een puberende tiener komt, maar feitelijk is het een schreeuw die diep uit de harten van veel mensen opwelt. Natuurlijk, tieners uiten dit vaak, maar zou dat er niet vooral mee te maken hebben dat tieners het er sneller uitflappen?
Ik worstel al mijn hele leven met het idee niet begrepen te worden. Niet zozeer in columns of blogs, maar in mijn denken. Nou maak ik me niet al te veel schuldig aan denken, maar soms kan het frustrerend zijn en soms zelfs ronduit ergerlijk, dat mensen me niet begrijpen. Dit heeft niet te maken met een superintelligentie bij mezelf of stupiditeit bij anderen, maar met een andere denk- en beleefstructuur.
In deze samenleving wordt je gekneed en gevormd door vaste structuren, zoals school, gezin en familie, carrière en het idee dat de samenleving heeft over hoe je moet leven en waarnaar je moet streven. Het probleem is alleen dat mijn denken daar niet bij aansluit. Op de één of andere manier pas ik niet in dat patroon. Ik loop muurvast wanneer ik moet voldoen aan dergelijke eisen. De reden daarvoor is, dat ik dan het idee krijg dat ik niet mijn leven leef, maar dat van anderen.
Vanmiddag had ik een goede chat met één van mijn kinderen. Hij worstelt met hetzelfde probleem en voelt zich niet begrepen. Vanuit zijn omgeving wordt er sterk op hem ingepraat om zich aan de bestaande formule van 'hoe moet je leven' aan te passen, maar het werkt bij hem gewoon niet. Hij voelt zich dan steeds meer geïsoleerd en loopt vast op het manipulerende gedrag van zijn omgeving. Daardoor gaat hij juist nóg minder presteren, terwijl hij krampachtig probeert te voldoen aan de eisen die aan hem worden gesteld.
Nou ben ik niet van mening dat iedereen zonder meer alleen maar moet doen wat hij of zij zelf wil. We leven in een samenleving en zullen altijd compromissen moeten sluiten. Aan de andere kant geloof ik echter dat je soms moet kiezen voor je eigen weg en niet voor de gebaande -saaie- paden van de maatschappij. Wanneer je werkelijk niet past binnen de standaardformule, zul je op zoek moeten naar je eigen manier van leven.
Iedereen zal soms moeilijke beslissingen moeten nemen. Eén daarvan is het gaan van je eigen weg. Het houdt namelijk vaak in dat anderen je laten vallen of dingen kwalijk gaan nemen. Soms leidt het zelfs tot een breuk met familie of vrienden en meestal brengt het pijn mee. Aan de andere kant geeft het echter vaak een enorm gevoel van vrijheid wanneer je eindelijk jezelf kunt zijn en je niet langer hoeft te leven volgens de manier die anderen van je verlangen. Daarbij praat ik natuurlijk niet over onaanvaardbare dingen, maar over zaken als beroepskeuze, relatie, levensstijl, geloof of hobby en zo.
De laatste maanden heb ik me losgeworsteld van zo'n 'vloek', zoals ik het vaak noem. "Jij maakt nooit iets af!". Dit heeft mij mijn hele leven achtervolgd, maar uiteindelijk heb ik het van me af kunnen werpen. Sindsdien merk ik een verheldering in mijn kijk op veel zaken en heb ik het idee dat ik meer ben gaan leven. Ik heb geaccepteerd dat ik een andere persoonlijkheidsstructuur heb dan veel anderen en heb besloten dat die structuur de moeite waard is om verder uit te diepen.
Over dit onderwerp wil ik later nog meer schrijven, want ik denk dat veel mensen ermee worstelen. Voor nu houd ik het bij deze uitspraak: "Leef je eigen leven en niet dat van anderen!"
Zeezout
Passie: Poker en columns
Schrijven is leuk!
Ik heb altijd al zitten prutsen met eigen verhaaltjes en schrijf ook sinds een aantal jaren een column voor een pokerschool. In die tijd heb ik ontdekt dat het schrijven van korte stukjes mijn lust en mijn leven is. In een column kun je eieren leggen, vingers op zere plekken leggen en ondertussen lekker van je afschrijven wat je aan idioterie in deze wereld tegenkomt.
Daarnaast is poker voor mij een interessant gebeuren. Je kunt er heel veel van leren voor situaties in het dagelijks leven, zoals tiltcontrole, omgaan met je geld, inschatten van situaties, kansberekening en nog veel meer. Maar dat was allemaal niet de reden waarom ik ging pokeren. Ik ging pokeren omdat ik zonder geld zat. Ik was dus platzak. In die tijd ontdekte ik poker en zag daarin de kans om via gratis toernooitjes wat bij te sprokkelen.
Via internet ontdekte ik PokerStrategy, een pokerschool waar je gratis $50 kreeg en daarmee gewoon kon gaan pokeren. In het begin vertrouwde ik het voor geen meter, want wie geeft er nou gratis geld weg? En dan boden ze er ook nog eens een gratis pokerstudie bij aan? Het leek mij eerder een stukje boerenbedrog. Maar bij het doorlezen op die site kwam ik ook hun werkplan tegen. Daaruit bleek dat het niets met bedrog te maken had, maar gewoon een win/win situatie was.
Om die $50 te krijgen moest je namelijk eerst een basiscursusje poker leren. Ook die was gratis, maar had een duidelijke reden: wanneer jij beter pokert krijgen zowel jij als zij meer geld! Nadat je de quiz hebt gehaald moet je namelijk wel een pokersite hebben waarop ze dat geld storten. Dat doe je via een link op PokerStrategy, waardoor zij degene zijn die jou hebben aangemeld. Daarvoor krijgen zij dan ook weer een bonus per gespeelde hand en zo verdienen ook zij geld. Dat kost jou verder helemaal niets! Die kosten per gespeelde hand, de "rake"of "fee", betaal je bij het pokeren namelijk sowieso.
De $50 was dus werkelijk gratis en het is ook in het belang van PokerStrategy dat jij een betere speler wordt! Hoe beter jij speelt, des te meer verdien dus niet alleen jij, maar verdient dus óók de pokerschool. Daarom is het in hun eigen belang dat ze je zo goed mogelijk trainen om een winnende pokerspeler te worden! Om die reden proberen ze dan ook om werkelijk goed materiaal te bieden, zoals handbeoordelingen, goed leesbaar lesmateriaal, video's en coachings: allemaal gratis!
Afijn, ik ben dus begonnen met pokeren. Het materiaal was prima en het forum wat aan die school verbonden was, hielp sterk mee aan de ontwikkeling als pokerspeler, maar was al snel ook een gezellige plek om te vertoeven. Er heerste een echt groepsgevoel en ik voelde me dan ook al snel thuis.
Van het één kwam het ander en al na enkele maanden bleek ik ineens een column te schrijven voor diezelfde pokerschool. En daar ontdekte ik dat dit écht mijn ding was: schrijven! Lekker van je af schrijven wat je dwars zit, wat je leuk vindt en hoe je tegen bepaalde situaties aankijkt. Heerlijk!
Ondertussen ben ik zo'n vier jaar verder en nog steeds schrijf ik die columns. Mocht je dus interesse hebben om de escapades van Zeezout in de pokerwereld te lezen, ga dan naar PokerStrategy en zoek naar "Zeezouts Nachtgedachten". Er staan er ondertussen iets van 150 op of zo....
Het pokeren zelf is ondertussen wat op de achtergrond geraakt door andere bezigheden, maar het heeft me absoluut geholpen om door deze moeilijke periode in het leven te komen. Ondertussen gaan de dingen beter en heb ik de boel weer wat op de rails gekregen. Uiteindelijk besloot ik deze week om te gaan bloggen en schrijven over de dingen die ik mee heb gemaakt en meemaak. Ter leeringh ende vermaeck zo'n beetje...
Ik vind dit stukje nu wel lang genoeg, maar ga alweer piekeren over de volgende bijdrage.
P.S. Voor degenen die zelf ook interesse hebben: je kunt op een van de links naar PokerStrategy klikken om er een kijkje te nemen. Is ook weer goed voor mijn tell-a-friend bonus ;)
Ik heb altijd al zitten prutsen met eigen verhaaltjes en schrijf ook sinds een aantal jaren een column voor een pokerschool. In die tijd heb ik ontdekt dat het schrijven van korte stukjes mijn lust en mijn leven is. In een column kun je eieren leggen, vingers op zere plekken leggen en ondertussen lekker van je afschrijven wat je aan idioterie in deze wereld tegenkomt.
Daarnaast is poker voor mij een interessant gebeuren. Je kunt er heel veel van leren voor situaties in het dagelijks leven, zoals tiltcontrole, omgaan met je geld, inschatten van situaties, kansberekening en nog veel meer. Maar dat was allemaal niet de reden waarom ik ging pokeren. Ik ging pokeren omdat ik zonder geld zat. Ik was dus platzak. In die tijd ontdekte ik poker en zag daarin de kans om via gratis toernooitjes wat bij te sprokkelen.
Via internet ontdekte ik PokerStrategy, een pokerschool waar je gratis $50 kreeg en daarmee gewoon kon gaan pokeren. In het begin vertrouwde ik het voor geen meter, want wie geeft er nou gratis geld weg? En dan boden ze er ook nog eens een gratis pokerstudie bij aan? Het leek mij eerder een stukje boerenbedrog. Maar bij het doorlezen op die site kwam ik ook hun werkplan tegen. Daaruit bleek dat het niets met bedrog te maken had, maar gewoon een win/win situatie was.
Om die $50 te krijgen moest je namelijk eerst een basiscursusje poker leren. Ook die was gratis, maar had een duidelijke reden: wanneer jij beter pokert krijgen zowel jij als zij meer geld! Nadat je de quiz hebt gehaald moet je namelijk wel een pokersite hebben waarop ze dat geld storten. Dat doe je via een link op PokerStrategy, waardoor zij degene zijn die jou hebben aangemeld. Daarvoor krijgen zij dan ook weer een bonus per gespeelde hand en zo verdienen ook zij geld. Dat kost jou verder helemaal niets! Die kosten per gespeelde hand, de "rake"of "fee", betaal je bij het pokeren namelijk sowieso.
De $50 was dus werkelijk gratis en het is ook in het belang van PokerStrategy dat jij een betere speler wordt! Hoe beter jij speelt, des te meer verdien dus niet alleen jij, maar verdient dus óók de pokerschool. Daarom is het in hun eigen belang dat ze je zo goed mogelijk trainen om een winnende pokerspeler te worden! Om die reden proberen ze dan ook om werkelijk goed materiaal te bieden, zoals handbeoordelingen, goed leesbaar lesmateriaal, video's en coachings: allemaal gratis!
Afijn, ik ben dus begonnen met pokeren. Het materiaal was prima en het forum wat aan die school verbonden was, hielp sterk mee aan de ontwikkeling als pokerspeler, maar was al snel ook een gezellige plek om te vertoeven. Er heerste een echt groepsgevoel en ik voelde me dan ook al snel thuis.
Van het één kwam het ander en al na enkele maanden bleek ik ineens een column te schrijven voor diezelfde pokerschool. En daar ontdekte ik dat dit écht mijn ding was: schrijven! Lekker van je af schrijven wat je dwars zit, wat je leuk vindt en hoe je tegen bepaalde situaties aankijkt. Heerlijk!
Ondertussen ben ik zo'n vier jaar verder en nog steeds schrijf ik die columns. Mocht je dus interesse hebben om de escapades van Zeezout in de pokerwereld te lezen, ga dan naar PokerStrategy en zoek naar "Zeezouts Nachtgedachten". Er staan er ondertussen iets van 150 op of zo....
Het pokeren zelf is ondertussen wat op de achtergrond geraakt door andere bezigheden, maar het heeft me absoluut geholpen om door deze moeilijke periode in het leven te komen. Ondertussen gaan de dingen beter en heb ik de boel weer wat op de rails gekregen. Uiteindelijk besloot ik deze week om te gaan bloggen en schrijven over de dingen die ik mee heb gemaakt en meemaak. Ter leeringh ende vermaeck zo'n beetje...
Ik vind dit stukje nu wel lang genoeg, maar ga alweer piekeren over de volgende bijdrage.
P.S. Voor degenen die zelf ook interesse hebben: je kunt op een van de links naar PokerStrategy klikken om er een kijkje te nemen. Is ook weer goed voor mijn tell-a-friend bonus ;)
dinsdag 29 maart 2011
Intro: Zeezout gaat bloggen
In deze kakelverse blog zal een bonte schakering van gedachten, ideeën, inspiraties, humor en nog veel meer verschijnen. Het gaat daarbij om de dingen van het leven, zoals het leven met een burnout, hoe overleef je geldproblemen of mentale stoornissen, het omgaan met religie of geloof, hobby's en semi-beroepen zoals poker en forex, maar ook over vissen, emoties, liefde en verzin nog maar wat van die mooie woorden. Wie weet begin ik zelfs een vervolgverhaal...
Het gaat er vooral om dat het herkenbaar wordt en een steuntje in de rug kan zijn voor anderen, of een grijns kan brengen op een vermoeid gelaat. Wordt iemand erdoor opgebeurd, dan ben ik blij. Kan iemand er smakelijk om lachen, dan is dat ook prima.
Ik neem meestal niet echt een blad voor de mond. Daarom geef ik nu alvast aan dat het nooit mijn bedoeling is om iemand te kwetsen of beschadigen. Ik hou er gewoon van om open te zijn over de dingen die me bezig houden en waar ook anderen mee kunnen worstelen. Voel jezelf dus niet aangevallen door domme uitdrukkingen of vage uitspraken: ik ben ik en dat is al genoeg om mee te worstelen...
Hoe dan ook: welkom bij "Overleven volgens Zeezout"!
Zeezout, 29 maart 2011
Het gaat er vooral om dat het herkenbaar wordt en een steuntje in de rug kan zijn voor anderen, of een grijns kan brengen op een vermoeid gelaat. Wordt iemand erdoor opgebeurd, dan ben ik blij. Kan iemand er smakelijk om lachen, dan is dat ook prima.
Ik neem meestal niet echt een blad voor de mond. Daarom geef ik nu alvast aan dat het nooit mijn bedoeling is om iemand te kwetsen of beschadigen. Ik hou er gewoon van om open te zijn over de dingen die me bezig houden en waar ook anderen mee kunnen worstelen. Voel jezelf dus niet aangevallen door domme uitdrukkingen of vage uitspraken: ik ben ik en dat is al genoeg om mee te worstelen...
Hoe dan ook: welkom bij "Overleven volgens Zeezout"!
Zeezout, 29 maart 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)