Ieder mens wordt wel teleurgesteld in zijn of haar leven. Als kind hebben we al te maken met dingen die we soms niet kunnen behapstukken en dat blijft de rest van je leven het geval.
Weliswaar worden we mondiger, leren we bij en worden we vaak sterker door ervaringen, maar er blijven van die dingen hangen waar we moeite mee houden. Neem nou bijvoorbeeld teleurstelling.
Teleurstelling kan enorm veel verschillende oorzaken hebben, maar ze zijn wel samen te voegen in enkele grote groepen:
1. Teleurstelling in gebeurtenissen/verwachtingen
2. Teleurstelling in hoe je leven loopt/gelopen is
3. Teleurstelling bij anderen over jouw leven/handelingen
4. Teleurstelling in relaties
5. Teleurstellingen in je geloof/levensvisie/leefomgeving
Er zijn uiteraard wel meer groepen te maken, maar dit zijn de onderwerpen waarover ik de komende tijd wil gaan schrijven.
1. Teleurstelling in gebeurtenissen of verwachingen.
Op PokerStrategy schreef ik deze week over dit onderwerp een column. Via de link hiervoor kun je die vinden. Juist met poker heb je namelijk veel met teleurstelling te maken. Je bent steeds bezig met het inschatten van de kans dat een tegenstander een bepaalde soort hand heeft. Dat is wel één van de belangrijkste onderdelen van het strategische pokerspel. Heb je een hand goed ingeschat, dan ben je blij wanneer de kaarten opengaan en je gelijk had.
Hoe groot is dan de teleurstelling, wanneer de tegenstander uit al die kaarten die er nog zijn, nét die éne kaart weet te krijgen en alsnog weet te winnen? Voor ervaren pokerspelers kan dit al heel frustrerend zijn, maar over het algemeen hebben die het al zovaak meegemaakt dat ze er niet echt meer mee inzitten. Voor een speler die minder ervaring heeft, of die gewoon erg tiltgevoelig is, kan het een enorme impact hebben.
Zijn spel kan onzeker worden, hij kan fouten gaan maken door de angst dat hij misschien fouten maakt en daardoor steeds nieuwe fouten gaan maken. Zo kan hij in een spiraal terechtkomen, die hem uiteindelijk berooft van alle plezier in zijn spel en nog geld kan kosten ook.
Kleine gebeurtenissen kunnen ons leven totaal ontwrichten, wanneer ze op zichzelf gaan staan en in onze overactieve hersenen worden opgeblazen tot monsters. In je hoofd speelt zich een continue oorlog af tussen nieuwe gebeurtenissen, het verleden, je angsten en zekerheden en je vermogen om alles op een rij te krijgen en er op de juiste manier op te reageren.
De uitslag van deze strijd kom in heel andere situaties weer naar boven en kan je hele denken beïnvloeden. Je ziet dat 'het verleden' één van de parameters van deze mix vormt, dus zal een slechte verwerking van een gebeurtenis indirect invloed kunnen hebben op latere beslissingen. Dit vraagt dus om actie van onze kant, zodra we zijn geconfronteerd met teleurstelling.
Het verwerken van teleurstelling
Ik kan in het korte bestek van deze column geen complete handleiding geven, maar wil wat tips oprakelen om je op weg te helpen. Later wil ik hier wel dieper op ingaan. Op het moment ben ik nog bezig met de opbouw van deze blog, dus open ik diverse onderwerpen. Daar ga ik dan in latere artikelen dieper op door.
1. Leer om teleurstellingen zo snel mogelijk te verwerken. Wacht niet tot je er een keer tijd voor denkt te hebben, maar reken er -indien mogelijk- meteen of zo snel mogelijk mee af. Zo zou je in het bovengenoemde pokergeval, direct na het spel die hand realistisch moeten bekijken en niet moeten denken: "ach, pech", terwijl je vervolgens tegen je vrienden loopt te klagen hoe gemeen het allemaal is. Dat is namelijk een teken dat je het nog niet hebt verwerkt en dus mogelijk meeneemt in latere beslissingen. Zoek dus zo snel mogelijk de gebeurtenis terug en kijk of je zelf fouten maakte, of anderen dat deden en mazzel hadden en relativeer het gebeurde, ofwel: zet het in het juiste perspectief!
2. Maak korte aantekeningen van dit soort gebeurtenissen, inclusief je reacties en emoties, een eventuele afhandeling en een opmerking over de invloed die dit zou kunnen hebben in de toekomst. In het begin lijkt dit erg omslachtig, maar je zult merken dat het al snel een vanzelfsprekende gewoonte wordt en op een bepaald moment deze gedachtegangen in je hoofd gaat maken. Dan kan het opschrijven minder worden of zelfs niet meer nodig zijn. Neem je aantekeningen af en toe eens door en kijk of je er wat van hebt geleerd en of er ook dingen zijn veranderd.
3. Overdenk of jouw verwachtingen (of die van anderen) realistisch waren, of dat je jezelf (of anderen jou) een bepaalde verwachting had opgelegd die wellicht onhaalbaar was, of een grote kans had van mislukken. Analyseer ook de uitspraken van anderen, want ook die hoeven niet altijd juist te zijn! De meerderheid heeft niet altijd gelijk...
Tot zover vandaag, maar ik ga hier later zeker nog dieper op in.
To be continued....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten